Dobra vest za određenu grupu ljudi.
Poznati istraživači duo L.F. Martel i i H. Biler su još 2002. godine objavili rezultate studije po kojoj je idealna visina za zapadne muškarce 188 cm.
Dodali su i da ona stalno raste.
U međuvremenu, drugi naučnici su nastavili rad na ovu temu, i uz napomenu da će "s napretkom genetskog inženjeringa, roditelji moći da kontrolišu visinu svoje djece" istakli da će "ta visina vjerovatno rasti sa svakom novom generacijom".
Medicinska struka i društvo u globalu blagonaklono gleda na činjenicu da su mladi naraštaji sve visočiji, ali zanemrauje opsežne podatke koji ukazuju da je niži rast zdraviji.
Naime, u proteklih 20 godina, zabluda "veće je bolje" promovisana je studijama koje su otkrile da viši ljudi - muškarci preko 183 cm i žene preko 165 cm, imaju niže stope smrtnosti od srčanih oboljenja i svih uzroka nego niži ljudi (muškarci ispod 170 cm i žene ispod 150 cm).
Međutim, grupa istraživača je je detaljnije analizirala ove studije i pronašla da su gotovo svi ovi članci ignorisali obilne podatke koji pokazuju da niska visina sama po sebi ne utiče negativno na zdravlje.
Na primjer, prvo Nacionalno istraživanje o zdravlju i ishrani (NHANES I) nije pronašlo vezu između visine i srčanih oboljenja kada su godine i godine obrazovanja prilagođeni za 13.031 muškarca i ženu praćenih 13 godina.
Istraživači su izvjestili da su prethodne studije o visini i zdravlju patile od slabosti i nedoslednosti koje su ugrozile njihove nalaze. Tako, Okaša i saradnici nisu pronašli nikakvu povezanost između visine i smrtnosti od svih uzroka u studiji sprovedenoj na 10.700 muških i ženskih studenata na Univerzitetu u Glazgovu, Glazgov, Škotska, koja je praćena 40 godina.
Prosječna visina pre 20. veka bila je približno 10 cm niža nego danas. Pa ipak, koronarna bolest srca (KBS) pre 1900. godine bila je rijetka.
Iako je samo oko 50 odsto populacije doživjelo 50 godina, oni koji su preživeli do 50 mogli su da očekuju da će živjeti još 15 do 20 godina. Dakle, KBS je bila rijetka iako je bilo mnogo starijih ljudi početkom 1900-ih i ranije.
Od 1960-ih, zemlje poput Indije i Singapura su zabilježile veliki porast incidence KBS (uključujući i mlade odrasle) sa promjenama u ishrani i povećanom visinom.
Žene su u prosjeku oko 13 cm niže od muškaraca i imaju znatno niže stope KBS. Iako se pretpostavlja da hormoni objašnjavaju ovu prednost, oni mogu da igraju samo djelimičnu ulogu. Na primjer, na osnovu 1.700 preminulih osoba u Ohaju, Miler je otkrio da muškarci i žene iste visine imaju približno isti životni vijek.
Tokom druge polovine 20. vijeka, među ljudima koji su najduže živeli bili su Japanci, Kinezi iz Hong Konga i Grci i svi su bili niži i lakši od severnih Evropljana i Severnoamerikanaca. Pored toga, podaci Kalifornijskog ministarstva zdravlja kažu da Azijati i Hispanoamerikanci žive minimum četiri godine duže od viših bjelaca.
Vajld i saradnici su otkrili da Istočni Indijci, Kinezi, Japanci i Hispanoamerikanci u Kaliforniji imaju niže stope smrtnosti od svih uzroka i koronarnih srčanih bolesti.
Izvještaj o 25-godišnjoj studiji stanovnika Okinave ukazuje na to da oni imaju najveću dugovječnost na svijetu, uključujući i veću dugovječnost od one kod kontinentalnih Japanaca.
Stanovnici Okinave su snažni i zdravi do pozne dobi i nastavljaju visok nivo fizičke aktivnosti do 90-ih godina. Imaju najniže stope raka i srčanih bolesti na svijetu, a takođe prevazilaze većinu zemalja po stogodišnjacima sa stopom od 34 na 100.000 u odnosu na 5 do 10 na 100.000 za industrijalizovane zemlje. Utvrđeno je da su prelomi kostiju znatno manji nego u kontinentalnom Japanu i Sjedinjenim Državama.
Pritom, stanovnici Okinave jedu ishranu sa niskim sadržajem kalorija i visokim sadržajem vlakana, bogatu povrćem, žitaricama i sojom. Takođe, ishrana im je bogata mononezasićenim i polinezasićenim mastima (posebno omega 3). Zato u malim količinama konzumiraju rafinisane ugljene hidrate i životinjske proizvode, osim ribe. Čaj i male količine alkohola piju se svakodnevno. Međutim, unos soli je sedam grama, što je znatno više od jednog, koliko konzumiraju populacije sa doživotnim niskim krvnim pritiskom.
Istraživači, Vilkoks i drugi nisu pripisali ovo superiorno zdravlje genetici jer kada mlađi stanovnici Okinave migriraju na kopneni Japan, Havaje ili u Sjedinjene Države, uskoro dobijaju hronične bolesti domaćina. Okinavljani su niži i lakši od japanskih stanovnika, a muškarci starosti od 87 do 104 godine prosječno su visoki 145,4 cm i teški 42,8 kg.
Drugi istraživači su pronašli mnoga tradicionalna društva sa dobrim zdravljem i malo koronarnih srčanih bolesti i raka. Na primjer, Voker je otkrio da crnci u ruralnim područjima Južne Afrike praktično nemaju koronarne srčane bolesti i i imaju vrlo mali procenat kancera povezanog sa ishranom.
Crnci su u prosjeku bili oko 10 cm niži od belaca. Lindeberg i drugi su izvjestili da su Melanežani koji žive u Kitavi bili zdravi i da su srčane bolesti i moždani udar praktično odsutni u populaciji starosti od 20 do 86 godina. Muškarci su u proseku bili visoki 161 cm i teški 53 kg. Studija populacija Solomonskih ostrva takođe je pokazala da nemaju koronarne srčane bolesti i da su zdrave, sa visinom muškaraca u rasponu od 160 do 163 cm.
Sumaran zaključak je da niski muškarci u proseku žive duže minimum tri godine u odnosnu na one visoke.
Izvor:Kolektiv
Tekst objavila:Ljilja Rabrenović
