Stakleni podovi već nekoliko godina moderni su u arhitekturi u svijetu, pogotovo u javnim zgradama, a konačno se neko dosjetio i skrenuo pažnju javnosti na ovaj problem.
Sve je počelo jednim tvitom novinarke Karoline A. Mirande koja je na toj društvenoj mreži napisala:
“Ideja: Od svih muških arhitekata bi trebalo tražiti da se prošetaju po sopstvenim zgradama u suknji”.
Ovaj komentar samo je izazvao lavinu ostalih, a zanimljivi prijedlozi samo su se nizali. Među njima je bilo i onih da treba da prošetaju po takvim podovima u štiklama, ali i sa bebom u naručju…
Tada je krenula debata o novom trendu u arhitekturi i tome kako oni koji projektuju ovakve podove uopšte ne razmišljaju o tome da treba da budu podjednako pristupačni i muškarcima i ženama.
Možda djeluje pomalo luckasto, ali kada razmislite, pojedina rješenja u dizajnu jednostavno nisu pogodna za sve. Od poslovne žene se očekuje da u svakom momentu izgleda elegantno, sređeno, a poslovni stil uključuje i suknju, pa zamislite je onda na tom providnom podu?
Međutim, nisu samo poslovno-komercijalne zgrade problematične. Ovaj problem prisutan je i na arhitektonskim fakultetima širom svijeta.
Jedan od učesnika u Tviter diskusiji, Džon Hil sa platforme Arčidous je ukazao na dizajn katedre za arhitekturu državnog koledža u Njujorku koju je projektovao arhitekta Rafael Vinoli, a koja je završena 2009. godine.
Jedan o učestalih komentara na Tviteru odnosio se upravo na to da bi savremene arhitekte u 21. vijeku “trebalo da znaju bolje”. Zanimljiv je i podatak da je u posljednjim godinama u Americi više od 40 odsto arhitektonskih diploma bilo uručeno upravo ženama koje su prolazile ovi hodnicima na Arhitektonskom fakultetu u Njujorku, čvrsto držeći suknju u rukama da se ni slučajno ne raširi u nezgodnom momentu.
U grupu sličnih “nenamjerno šovinističkih” enterijera spadaju i brojne “instagram-friendly” građevine poput futurističkih Apple prodavnica i drugih popularnih objekata. I, u suštini, svi enterijeri koji u sebi sadrže “primamljive” staklene stepenice.
Izvor:Cdm
