U trenucima kada stres i svakodnevne obaveze pritiskaju, mnogi misle da bi bilo lijepo da se presele na neko mirno mjesto, daleko od buke, ljudi i asfalta.
Mnogi to zapravo rade: kuće u šumama i planinama nisu neuobičajene i savršene su za povučen život. Međutim, jedna kuća je povučenija od ostalih. Bufa di Perero se smatra najizolovanijim kućom na svijetu. Nalazi se na nadmorskoj visini od 2.760 metara, uklesan u stenu, a jedini izlaz iz nje je strma i opasna litica.
Kuća u steni sagrađena u Prvom svjetskom ratu
Neobična kuća nalazi se u Italiji, na planini Kristalo, iznad čuvene skijaške destinacije Kortina d’Ampeco. Sagrađena je prije više od sto godina, tokom Prvog svjetskog rata, a ime je dobila po alpskom pukovniku Karlu Bufi di Pereru, koji je poginuo u tom ratu. Ima zidove od cigle, kosi krov, četiri prozora, sto i stolice. Što se tiče opreme, decenijama je bila misterija kako su građevinski materijal i oprema dovedeni na tada težak teren.
Vjeruje se da su ga podigli italijanski vojnici, kako bi imali zaklon tokom borbi protiv Austrougarske na teškom planinskom terenu. Bufa di Perero su koristili za odmor, ali i za odlaganje stvari. Smatra se da je jedini mogući pristup u vreme izgradnje bio preko merdevina od užeta ili opasnog puta uz stene. Danas u stijeni postoji obezbeđen klinasti put, via ferata, koji je označen kao „veoma težak“, a ovaj savremeni obezbijeđen put sigurno nije postojao u vreme izgradnje.
Kuća je renovirana prošle godine
Nakon što je decenijama bio samo atrakcija za avanturiste koji su bili dovoljno vješti da mu priđu, ova kuća je konačno renoviran 2022. godine i danas služi kao planinsko sklonište. Aranžman je bio ogroman poduhvat. U njemu su učestvovali vojnici, alpinisti, stručnjaci za izolaciju i stolari koji su izvodili teške radove na visini od skoro 3.000 metara.
Do kućice se može doći stazom Ivano Dibona via ferata, izgrađenom između 1969. i 1970. godine u znak sjećanja na planinara koji je poginuo penjući se na moćnu planinu sa samo 23 godine.
Izvor i foto: Kolektiv. Me
Tekst objavila: Ljilja Brajković
