Naučnici sa Kalifornijskog univerziteta iz San Franciska utvrdili su da usamljenost ima veliku ulogu u slabljenju kognitivnih funkcija povezanih sa starenjem.

U studiji, koja je pratila 1.600 odraslih osoba prosječne starosti oko 71 godinu, pokazalo se da usamljenost konzistentno doprinosi višem stepenu smrtnosti, uprkos dobrom zdravlju i socijalnom i ekonomskom statusu.

Oko 23 odsto usamljenih učesnika studije umrlo je tokom šest godina njenog trajanja, tokom kojih je praćen njihov život, u odnosu na samo 14 odsto preminulih koji su izjavili da se adekvatno druže.

- Cijeli život su nam potrebni ljudi koji nas poznaju, cijene, koji nas uveseljavaju, i to nikada ne prolazi - kaže za Njujork Tajms socijalna radnica Opšte bolnice u Masačusetsu Barbara Moskovic.

Takvi odnosi starijim osobama mnogo znače, mnogo više nego njihovoj djeci ili unucima. Starije osobe su prilično tolerantne prema manama svojih prijatelja, mnogo više nego mlađe osobe. Kada smo stariji, u međuljudske odnose unosimo više iskustva što nas čini tolerantnijima. Znamo za šta se vrijedi boriti, a oko čega se nije vrijedno svađati.

Osim što roditelje i starije rođake pozivamo u svoj dom, važno je podsticati njihovo druženje sa drugim ljudima, prenosi Telegram.

Zbog toga, uprkos popularnom vjerovanju, starije osobe imaju tendenciju napredovanja u nezavisnim i potpomognutim životnim okruženjima. Ustanove za smještaj starijih pružaju im mogućnosti za povezivanje, druženje i napredak, tvrdi studija.

Provođenje vremena sa babom i dedom, sa majkom i ocem, njima pomaže, ali je korisno i za njihovu djecu. Starije osobe dobijaju društvo i razgovor koji je veoma važan u svakodnevnom životu. Mi smo tu da čujemo njihove priče, a oni nas zagrle i pružaju nam osjećaj ljubavi.

izvor:kolektiv.me