Film “Grudi” poznate crnogorske rediteljke Marije Perović imao je srpsku premijeru na nedavno završenim Valjevskim filmskim susretima, a ovo ostvarenje, između ostalog, ima važnu poruku borbe protiv kancera dojke.
Film koji je već prikazan u Herceg Novom, Ulcinju i Kotbusu, od čega je na dva festivala i nagrađen, snimljen je po scenariju Vladislave Vojinović i Marije Perović, prati jednu generaciju prijatelja, nekadašnjih učenika iste gimnazije, koji se okupljaju u Nikšiću zbog proslave godišnjice mature.
U razgovoru za “Blic”, rediteljka otkriva tri razloga zbog čega “Grudi” u bioskope u Srbiji ulaze “na mala vrata”, u relativno maloj sredini i na mladom filmskom festivalu.
“Najprije, distributerska kuća koja treba od 6. februara da prikazuje “Grudi” u srpskim bioskopima je prijatelj ovog festivala u Valjevu. Drugi razlog je to što sam mlade entuzijaste koji stoje iza Valjevskih filmskih susreta upoznala na festivalu u Ulcinju. Poseban razlog je intimne prirode jer se film dešava u jednom malom, postindustrijskom gradu kakav je Nikšić, koji dodirne tačke sa Valjevom ima i u tome što su bili zbratimljeni gradovi u bivšoj zajedničkoj državi. Konačno, malim gradovima trebaju bioskopi i festivali daleko više nego velikim mjestima, koja imaju svakodnevne filmske ponude”.
Glavni junaci filma su zapravo junakinje, ali daleko do toga da su “Grudi” film samo za žene?
“Ovo je film o plemenitim ljudima, a plemeniti ljudi ne posjeduje polno određenje. Priča ne bi bila takva bez dva izuzetna filmska muškarca. Jedan od njih je njihov školski drug, a drugi je Englez koji je partner jedne od školskih drugarica. Tu je i treći muški okidač u priči, lik kriminalca. Sem priče o borbi sa kancerom, ovo je priča koja se tiče svih nas koji smo odrasli u jednom društvu i sistemu, a zrele, najbolje i najpotentnije godine živjeli u potpuno drugim okruženjima. Duboko vjerujem da je ta priča ista za Valjevo, Nikšić, Tuzlu, Sisak i sve gradove u posttranzitivnim zemljama. Jer glavni junaci, voljno ili nevoljno, u tri dana mijenjaju svoje živote, ali su spremni da ih žive do posljednjeg trenutka, a ne da budu samljeveni životom. Istovremeno, važni akteri su i dva tinejdžera pa računam da će zbog duhovitih momenata, kao i izuzetne Mire Banjac, film privući u bioskope i publiku koja uopšte ne gleda televiziju”.
Kada je riječ o kinematografiji, bar kako to pokazuju neki novi projekti, čini se kao da Jugoslavija nije prestala da postoji?
“Svaki moj film, a ovo je treći, iako nije bio zvanično, praktično je koprodukcija jer smo se u kreativnom kontekstu okretali najbližima. Stvari su sada samo komplikovanije od prošlog vremena. Ranije se po definiciji računalo na tržište od 22 miliona, a sada da bi se ušlo na to tržište morate da se potrudite. Međutim, što se tiče kreativnog razmišljanja, profesionalizma i sličnih iskustava, čak i kod mlađih generacija, to je i dalje isti ili najsličniji mogući kulturni i umjetnički prostor. Manjak para osjećate svuda, a mnogo je i teže nagovoriti ljude da odu u bioskop, jer su umorni od svakodnevnih obaveza, za razliku od vremena države koja je ipak vodila računa o običnom građaninu. Mislim da je zajedničko za sve prostore bivše Jugoslavije, izuzev Slovenije, da se izgubila briga za kvalitetan život prosječnog građanina. A ljudi su željni kvalitetnih sadržaja i nečega što nije tabloidno, u šta uključujem i političku stvarnost”.
Dok film “Grudi” počinje da ulazi u bioskope Srbije, šta je novo što pripremate?
“Riječ je o novom dugometražnom filmu “Ja, Katarina” za koji je scenario napisala Vesna Perić, koji je takođe jedna intimna priča, ali je mjesto dešavanja Beograd. Spremam i još dvije serije, uz redovne obaveze na Fakultetu dramskih umjetnosti Crne Gore”.
O kakvom scenariju koji bi bio pretočen u film maštate?
“Jako volim istoriju, mislim da ona jeste u nekom kontekstu učiteljica života. Ovi prostori, iako ima uspješnih proizvoda, nemaju pravi i šaroliki tretman istorijskih tema kakav se zaslužuje. Mene zanima zašto nam se dešava sve što nam se dešava, to se ne može spoznati bez poznavanja uzroka, a uzroci leže u prošlosti. I još jedno, kao klinka voljela sam inteligentnu naučnu fantastiku i jako bih voljela da radim priču koja bi bila izmještena iz vremena u kojem živimo”.
Uloge
Glavne uloge tumače Dubravka Drakić, Nada Šargin, Marija Škaričić, Vojin Ćetković, Mira Banjac, Peđa Bjelac, Jelena Đukić, Danilo Lončarević, Branimir Popović, Aleksandar Đurica i drugi.
Izvor: CdM
