Džef Bridžiz već šest decenija osvaja gledaoce širom svijeta veličanstvenim ulogama u najrazličitijim žanrovima – stoji u obrazloženju nagrade “Secil B. de Mil” za životno djelo, koja se jednom godišnje dodjeljuje osobi čiji je talenat ostavio trajan trag u filmskoj industriji. Bridžiz (69) ju je primio na dodjeli Zlatnih globusa, kao više nego zasluženo priznanje za izuzetnu karijeru u kojoj su ga nagrade i prečesto zaobilazile.

Najprirodniji i najopušteniji glumac koji se ikad rodio, kako ga je opisala jedna kritičarka, “naj-zen” od svih glumaca, riječima njegovog prijatelja, muzičara Ti Bouna Berneta, Džef je glumio u zaista šarolikom nizu filmova – kao što su čudesna “Rajska vrata” Majkla Ćimina, “Cutter’s Way” Ivana Pasera, “K-Pax” s Kevinom Spejsijem, “Kralj ribara” Terija Gilijama ili najnovije, neonoar ostvarenje “Teška vremena u El Rojalu” – te otelovio čitav niz individualaca koji se ne daju ukalupiti.

Premda je za Zlatni globus bio nominovan četiri puta, osvojio ga je samo jednom, 2010. za lik kantri muzičara Bejda Blejka u filmu “Ludo srce”. Za istu rolu dobio je i svog jedinog Oskara, iako je za Akademijinu nagradu imao još šest nominacija. Međutim, za ulogu s kojom ga i danas poistovjećuju, onu Djuda u “Velikom Lebovskom” braće Koen, nikad nije nagrađen, ali mu je ona donijela ono što je najmanje priželjkivao – slavu.

“Odigrao sam mnogo velikih uloga, radio s velikim rediteljima i velikim glumcima. I dobijam veliki novac za to što radim. Pa šta bih još mogao poželjeti? Da budem slavniji nego što jesam? Da me napadnu čim izađem na ulicu? Mislim da je mnogo bolje biti manje poznat i zaista mi je čudno što neki ljudi priželjkuju slavu”, kaže Bridžiz.

Izvor:CdM