Voda puna kalcijuma, oksalata i magnezijuma kao i hronične urinarne infekcije dva su osnovna krivca za veliku učestalost pojave kamena u bubrezima kod našeg stanovništva.

Kamen dugo može da miruje na mjestu gdje je nastao i da osoba ne osjeća nikakve tegobe, međutim problemi nastaju kada se kamen pokrene. To izaziva veoma jak bubrežni bol, jedan od najjačih bolova koji čovjek može da doživi.

Do pokretanja kamena može da dovede unos većih količina tečnosti kao i fizički napor koji izazivaju svakodnevne aktivnosti poput skakanja, vožnje biciklom, trčanja.

Bol počinje u predjelu slabine i to na onoj strani na kojoj se nalazi i kamen, a zatim se širi ka prednjem trbušnom zidu i donjem stomaku.

Obično je praćen gađenjem i mučninom, a ponekad i povraćanjem. Kamen se razbija na dva načina, endoskopski i hirurški.

Najbolja prevencija stvaranju kamena u bubregu jeste liječenje na vrijeme urinarnih infekcija i korišćenje više vrsta voda, ukoliko se pije flaširana voda.

Osobe koje već imaju kamen u bubregu treba da unose što više tečnosti, odnosno negazirane vode, limunade i uroloških čajeva.

I kada se kamen jednom razbije velika je vjerovatnoća da će se ponovo vratiti, zbog čega se osobama koje su prošle razbijanje kamena u bubregu, savjetuje poseban režim unošenja tečnosti i ishrane, kako bi se spriječilo stvaranje novog kamenja.

A taj režim zavisi od vrste kamena pa se ljudima sa cistinskim kamenjem savjetuje da ne piju sok od grejpfurta ali da unose i do četiri-pet litara tečnosti i da tečnost piju i noću.

U slučaju kamenja od kalcijum oksalata, valja izbjegavati zelje, zelenu salatu, spanać, boraniju i grašak, a kod kamenja fosfatne građe ribu, žumance te mleko i mlečne proizvode.

Uratno kamenje isključuje iz ishrane iznutrice, crvena mesa, te mahunarke, grašak, pasulj i boraniju ali i bademe, kikiriki, pečurke.

Nezavisno od sastava kamenja, svim pacijentima koji imaju kamen u bubregu savjetuje se da izbjegavaju unošenje soli kroz hranu.    

Izvor:Kolektiv.me