Fraza u kojoj se nečije neobično ili “ludo” ponašanje objašnjava padom s kruške, nastao je u davna vremena. U vezi sa tim frazemom nameće se pitanje zbog čega su glupost, smušenost, neljubaznost i slične negativne ljudske osobine povezane upravo sa kruškom, a ne sa nekim drugim drvetom ili voćkom (recimo, jabukom, trešnjom ili višnjom). Objašnjenje za to može se naći u knjizi Veselina Čajkanovića Rečnik srpskih narodnih vjerovanja o biljkama. Kako piše u toj knjizi, stara kruškova drveta su kod našeg naroda na zlu glasu. U suprotnosti sa jabukom, kruška se smatra za „zlo drvo”, za drvo demona. U narodnim pripovijetkama pod kruškom se skupljaju đavoli, a na njoj se nalazi i vještica.
